Σάββατο, Μαρτίου 15, 2008

ΓΚΑΦΑ(Ελληνοκεντρικής χροιάς)...ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ...


Έφτιαξε τις τελευταίες μέρες ο καιρός, οπότε και αποφάσισα (χθες) να σουλατσάρω στο κέντρο της Αθήνας για ψώνια. Σε κάποια φάση επισκέφτηκα πασίγνωστο κεντρικό βιβλιοπωλείο για το καθιερωμένο χάζεμα στα ράφια...και ποιος ξέρει...όλο και κάτι ενδιαφέρον παίρνει το μάτι μου κάθε φορά και ένα μικρό -ας το πούμε- χρηματικό ποσό κάνει φτερά από τις τσέπες μου. Ενω λοιπόν περιφερόμουν στα διάφορα τμήματα του βιβλιοπωλείου φτάνω μπροστά στα ράφια με την ένδειξη ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ. Με χαρά και θαυμασμό λοιπόν άρχισα να ξεφυλλίζω σχετικά βιβλία καθηγητών με κύρος και φήμη στον τομέα της γλωσσικής επιστήμης...ώσπου με περίμενε μια δυσάρεστη έκπληξη! Δύο βιβλία που δεν έχουν καμία σχέση με την εν λόγω επιστήμη βρίσκονταν στα ίδια ράφια, όπως ακριβώς δύο σάπια φρούτα βρίσκονται ατυχώς μέσα σ'ένα καφάσι με τα υπόλοιπα φρέσκα.

Πώς να το κάνουμε ρε παιδιά...δεν μπορείς στο ίδιο ράφι με την ένδειξη ΓΛΩΣΣΟΛΟΓΙΑ, δίπλα σε επιστημονικά βιβλία από ονόματα όπως Μπαμπινιώτης, Χριστίδης, Ανδριώτης, Beekes, Adrados, Geoffry Horrocks κτλ να βάζεις......τους "Σπαρτιάτες της Χιλής" και τις δήθεν "Αθέατες Οψεις του Ινδοευρωπαϊκού Ζητήματος"....ναι καλά διαβάσατε.....βιβλία ευφάνταστων γραφιάδων του ελληνοκεντρικού-εθνικιστικού χώρου βρίσκονται στο συγκεκριμένο βιβλιοπωλείο πλάι στα σοβαρά επιστημονικά έργα πανεπιστημιακών! Δεν ξέρω πώς ακριβώς βρέθηκαν εκεί....είδε απλά ο υπάλληλος που τα τακτοποιούσε "γλωσσικά επιχειρήματα" και "ετυμολογίες" από τα δύο προαναφερθέντα ελληνοκεντρικά βιβλία και μπερδεύτηκε? Ή μήπως τα έβαλε κάποιος υπάλληλος επειδή πραγματικά πιστεύει τις σχετικές ελληνοκεντρικές σαχλαμάρες που διατυμπανίζουν τα βιβλία?

Οι πιο σχετικοί καταλαβαίνετε πάνω κάτω το περιεχόμενο των συγκεκριμένων βιβλίων. Αγωνιώδης προσπάθεια για ανακάλυψη ελληνικών λέξεων σε αρχαίους λαούς της Αμερικής και της Ινδικής υποηπείρου, επομένως και επίσκεψη των αρχαίων μας προγόνων στις ανάλογες περιοχές πολλούς αιώνες πριν τις ημερομηνίες (τάχα μου) της "συμβατικής" ιστορίας του "κατεστημένου" (που ως γνωστόν αποκρύπτει οποιοδήποτε ελληνικό εύρημα έρχεται στο φως από το San Antonio μέχρι και το Sydney!). Σε αυτού του είδους τα βιβλία η παρετυμολογία, ο ερασιτεχνισμός, οι ιδεολογικές προεκτάσεις και γενικότερα η ψευδοεπιστήμη ανθούν! Ενα παράδειγμα - όχι απαραίτητα από τα δύο προαναφερθέντα βιβλία - ενδεικτικό της "λογικής" και της "μεθόδου" που ακολουθούν οι ελλαδέμποροι συγγραφείς είναι το ακόλουθο: παρουσιάζονται διάφορες λέξεις ενός γνωστού ιστορικού λαού όπως οι Ινκας(τυχαίο παράδειγμα) και καταβάλλεται προσπάθεια από τον εκάστοτε ελλαδέμπορα να τις ετυμολογήσει με βάση την ελληνική γλώσσα. Για παράδειγμα στη γλώσσα κέτσουα των Ινκα θα συναντήσουμε τις λέξεις "άιγιου" (που σημαίνει "οικογένεια", "καταγωγή", "μέλος") και "μάλκι" (είναι λέξη που αναφέρεται στις μούμιες των προγόνων των Ίνκα). Ο ελλαδέμπορας ξεκινάει το καταστροφικό του έργο ετυμολογώντας το "άιγιου" απ'το Αιγαίο Πέλαγος ή τον Αιγέα, τον μυθικό πατέρα του Θησέα! Βάζει άμα λάχει και μυθολογική γαρνιτούρα στην ετυμολογία του προσθέτοντας ότι και καλά ο Θησέας πριν ταξιδέψει στην Κρήτη για να σκοτώσει το Μινώταυρο ή κατά την επιστροφή του απ'αυτήν, πέρασε μια βόλτα και από την Χιλή διαδίδοντας το όνομα του πατέρα του(προφανώς για να τιμήσει τον θεσμό της οικογένειας!) στους παλιότερους λαούς των Ανδεων και το όνομα του μυθικού βασιλιά επέζησε μέχρι την εποχή των Ίνκα! Και αφού η λέξη "άιγιου" αναφέρεται στην οικογένεια και στην καταγωγή...καταλήγουμε στο επιστημονικά τεκμηριωμένο συμπερασμα ότι γενάρχης πολλών αρχαίων λαών της Χιλής και της ευρύτερης περιοχής των Άνδεων είναι ο Αιγέας! Και προφανώς το ελληνικό αίμα ρέει πλέον άφθονο στις φλέβες των σημερινών απογόνων των Ίνκα αφού τόσο οι Ίνκας όσο και οι παλιότεροι λαοί των Άνδεων είτε είχαν "αποδεδειγμένες" επαφές με πανάρχαιους Έλληνες θαλασσοπόρους εκπολιτιστάς, είτε είναι απόγονοι του Αιγέα και της οικογένειας του Θησέα!

Ομοίως πράττει ο ελλαδέμπορας και για τη λέξη "μάλκι". Μπορεί να την ετυμολογήσει ας πούμε από το αρχαίο ελληνικό "μάλκη" (νάρκωση, μούδιασμα) και το αντίστοιχο ρήμα "μαλκάω". Φυσικά δεν θα λείπει κι εδώ η ανάλογη επιστημονικοφανής αιτιολόγηση της ετυμολογίας. Αφού η λέξη "μάλκι" της γλώσσας των Ίνκα αναφέρεται στις μούμιες των νεκρών προγόνων είναι 100% ταιριαστή και "λογική" η προέλευσή της από την αρχαιοελληνική "μάλκη" αφού τα ακίνητα πτώματα μοιάζουν ουσιαστικά σαν μουδιασμένα/κοκαλιασμένα (γι'αυτό και έχουν παγώσει) ή (αιωνίως πια) ναρκωμένα! Ωπ! Αλλό ένα τεκμήριο της ελληνικότητας των Ίνκα και της γλώσσας τους! Ο ελλαδέμπορας θα παραθέσει λοιπόν πλήθος ακόμα λέξεων ή ακόμα και σύντομων φράσεων ακολουθώντας την ίδια μπακάλικη τακτική για να ξεγελάσει τους αδαείς και παράλληλα να γεμίσει τις τσέπες του με ευρώ από τους πελάτες-θύματα. Χρειάζεται λοιπόν προσοχή στους γνωστούς ελληνοκεντρικούς κύκλους ώστε να μην σας παραμυθιάζουν...εκτός αν σας αρέσει να αναζητάτε τους προγόνους των Ινδών στην Κρήτη αφού είναι πασίγνωστο ότι τα "Σανσκριτικά" (η ιερή αρχαία λογοτεχνική γλώσσα της Ινδίας), ετυμολογείται από το "Σαν Κρητικά" και αυτό που μένει να αποσαφηνιστεί είναι αν προήλθαν από το Ρέθυμνο ή την Ιεράπετρα! Αλλά θα μου πείτε...εδώ άλλοι πιστεύουν ότι ο θεός Πρωτο-ελληνας Διόνυσος εκστράτευσε στην Ινδία το 7000 π.Χ. κι εσύ κόλλησες στο "Σαν Κρητικά"? Δεν έχετε κι άδικο εδώ που τα λέμε...

Για να μην μακρηγορούμε όμως...αυτό που με δυσαρέστησε από την πρωινή βόλτα στο κατά τ'άλλα διάσημο βιβλιοπωλείο είναι - όπως είπα και στην αρχή - η παρουσία δύο ψευδοεπιστημονικών βιβλίων σε τομέα που υποτίθεται ότι περιλαμβάνει επιστημονικά βιβλία της γλωσσικής επιστήμης. Ελπίζω να αναγνωρίσουν σύντομα το ατόπημα οι υπεύθυνοι και να το διορθώσουν. Μπορούν ας πούμε να τοποθετήσουν τα δύο ελληνοκεντρικά βιβλία στα ίδια ράφια με τα μυστικιστικά/μεταφυσικά αφού οι ευφάνταστοι ισχυρισμοί των ελλαδέμπορων συγγραφέων τους μόνο με αντίστοιχους ευφάνταστους ισχυρισμούς των μυστικοπαθών μπορούν να συγκριθούν. Ή ας ανοίξουν έναν ξεχωριστό τομέα με την ένδειξη "ΨΕΥΔΟΕΠΙΣΤΗΜΗ", "ΠΑΡΕΤΥΜΟΛΟΓΙΑ", "ΨΕΥΔΟΪΣΤΟΡΙΑ" κτλ... εκεί σίγουρα χωράνε και με το παραπάνω! Ας ελπίσουμε βέβαια να μην χειροτερέψουν τα πράγματα και αντί να αποσυρθούν τα δύο ψευδοεπιστημονικά βιβλία γλωσσικού περιεχομένου από το συγκεκριμένο ράφι, προστεθεί και κανένα άλλο "γλωσσολογικό" βιβλίο -"διαμάντι", όπως το "ανυπέρβλητο" έργο του καθηγητή ιστορίας της μουσικής Nors Josephson στο οποίο αποδεικνύεται πανηγυρικά η ύπαρξη αρχαίων ελληνικών διαλέκτων και αρχαίου ελληνικού πολιτισμού στη νήσο του Πάσχα και στην Πολυνησία, του οποίου το εξώφυλλο βρήκαν με τόσο κόπο στο διαδίκτυο οι δαιμόνιοι ρεπόρτερ του ΑΚΛΑΥΤΟΝ και φιγουράρει στην αρχή της δημοσίευσης αυτής!

2 σχόλια:

netrino είπε...

μηπως πηρε το ματι σου στα εν λογω βιβλια πως εξηγουν το οτι η λεξη 'μαλακας' στις φιλιπινες σημαινει 'δυνατος'...?

http://i1.ebayimg.com/02/i/000/eb/69/214d_2.JPG

loool

theo-doros είπε...

Από την επίσημη γλωσσολογία είναι πλέον δεκτό ότι πίσω από την λεγόμενη ινδοερωπαϊκή γλώσσα υπάρχει μια κοινή μητέρα γλώσσα όλων των γλωσσών. Αυτό σημαίνει ότι στο μακρυνό παρελθόν υπήρξε μια γλώσσα η οποία ομιλείτο από το μεγαλύτερο ποσόν των κατοίκων του πλανήτη μας. Να μη ξεχνάμε ότι κάποτε η στεριά υπήρξε ενωμένη σε μια οντότητα που σήμερα τη λέμε Πανγαία (άλλοι τη λένε Παγγαία). Αν λοιπόν οι πλήστες των σημερινών γλωσσών είναι όπως κατέληξε εκείνη η μητέρα γλώσσα και αυτό είναι φυσικό αφού η γλώσσα περνά από γενιά σε γενιά, πιο το παράξενο να υπάρχουν σε διάφορους πληθυσμούς (που ποτέ δεν συναντήθηκαν) λέξεις σχεδόν ομόηχες ή και ομόηχες οι οποίες να έχουν όμοια σημασία; Και το ότι υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις είναι γεγονός. Η ελληνική γλώσσα και όχι μόνο, είναι μια γλώσσα η οποία είναι κατάλοιπο εκείνης της κοινής γλώσσας. Το ίδιο και γλώσσες των Φιλιππίνων και των Ινδιάνων της Αμερικής καιτης Ινδίας, της Αφρικής και πολλών άλλων περιοχών του πλανήτη. Να μη ξεχνούμε ότι το όνομα Έλλην σαν όνομα ομάδας ανθρώπων εμφανίστηκε πριν περίπου τέσσερεις χιλιάδες χρόνια. Με τη λέξη έλλην ονομάζονταν όσοι δεν κατοικούσαν πάντοτε στην ίδια περιοχή δηλαδή οι νομάδες. Το πως πήραν αυτό το παρατσούκλι οι λαοί που μιλούσαν τη γλώσσα που επίσης ονομάστηκε ελληνική είναι μια άλλη ιστορία. Υπάρχουν σοβαροί γλωσολόγοι που υποστηρίζουν ότι η ύπαρξη ομόηχων λέξεων με όμοια έννοια σε λαούς που ποτέ δεν συναντήθηκαν πρέπει να μας προβληματίσει και να ερευνηθεί το γεγονός. Να μη μας διαφεύγει ότι σήμερα πολλοί διάσημοι γλωσσολόγοι όπως ο Ν. Τσόμσκι υποστηρίζουν ότι βιολογικές ικανότητες του ανθρώπου δικαιολογούν ομοιότητες στον τρόπο απόκτησης γνώσης και γλώσσας. Αυτό που δεν έκαναν οι γλωσσολόγοι των οποίων τα βιβλία βρίσκονται στο ράφι της γλωσσολογίας, είναι ότι δεν κατόρθωσαν να ετυμολογήσουν έστω μια λέξη οποιασδήποτε γλώσσας δηλαδή να βρουν από που προκύπτει η ρίζα της και πως η μορφή της ρίζας σχετίζεται με το σημαινόμενο της. Η ετυμολογία που γίνεται είναι ιστορικοσυγκριτική δηλαδή λένε για τη διαδρομή της λέξης σε διάφορες περιόδους και ότι η τάδε ελληνική ρίζα μοιάζει με την τάδε σλαυική ή ινδική ή αρχαία περσική κλπ.Ο ίδιος ο Μπαμπινιώτης στο μεγάλο λεξικό έκδοση 1998 σελίς 35 γράφει ότι δεν υπάρχουν ετυμολογικά λεξικά. Του δε Χρηστίδι όλο το έργο ασχολείται με το τίποτε αφού δεν μπόρεσε να προσεγγίσει τον λόγο για τον οποίο οι άνθρωποιάποκτούν συλλογική γνώση και γλώσσα. Τα βιβλία που βρίσκονται στο ράφι της γλωσσολογίας ασχολούνται με τη γλώσσα ύστερα από τη κατασκευή της καικαθόλου με την δημιουργία της οπότε θα φανερωνόταν ο λόγος για τον οποίο λέξεις σε διάφορους λαούς είναι ομόηχες και όμοιας σημασίας,δηλαδή κανείς γλωσσολόγος δεν ασχολήθηκε με την ουσία της γλώσσας που είναι η δόμηση της και η δόμηση είναι η αρχή. Ο δε Αριστοτέλης είπε ότι σαν δεν γνωρίζουμε τις αρχές ενός ΄θέματος δεν μπορούμε να το αναγάγουμε σε επιστήμη. Τουλάχιστον, αυτοί τους οποίους ονομάσατε ελληνόπληκτους και δεν ξέρω πως αλοιώς, διάκριναν την ομοιότητα μεταξύ λέξεων διαφόρων λαών δηλαδή προσέγγισαν την αρχική μητέρα γλώσσα των γλωσσών, άσχετο αν δεν το είπαν. Το λάθος τους είναι ότι θεώρησαν ότι η μητέρα γλώσσα ήταν η ελληνική ενώ συμβαίνει το αντίθετο, εκείνη η μητέρα γλώσσα είναι η μητρική της ελληνικής και πολλών άλλων γλωσσών. Θεόδωρος Χατζηχριστοδούλου - Πάφος theo_xatz@hotmil.com Ευχαριστώ για τη φιλοξενία. Όσο για τη λέξη με τη προφορά μάλακας που σημαίνει δυνατός είναι σωστή και πράγματι είναι κατάλοιπο της πρώτης γλώσσας και όντως σημαίνει αυτός ο οποίος διατηρεί τα υγρά του δηλαδή περιέχει δύναμη. Εμείς οι Έλληνες τον δυνατό τον χαρακτηρίζουμε ως αυτόν ο οποίος διατηρεί τα υγρά του σε κυκλοφορία με τη λέξη πάλληξ (παλλικάρι) και παλλάς επί θυληκών (παλλάδα Αθηνά δηλαδή η πάντοτε νέα επειδή η νέα έχει τα υγρά του σώματος σε πλήρη κυκλοφορία)